Uykunun En Güzel Hali: Uzun Olanı

Birkaç gün önce Tracy Hogg'un kitabında yazdığı gibi depar attığı büyüme günlerini yaşadık yeniden. Deniz'de yaklaşık 2 gün sürüyor bunun huzursuzluğu. Emiyor, doymuyor, 1-2 saat sonra yeniden acıkıyor, gazı oluyor çok, bacaklarını çok hareket ettirdiği için emdiklerini de kusuyor, sonra yeniden acıkıyor, uykuya dalamıyor... Bu deparın sonunda bizi bir ödülün beklediğini bildiğim için sabırla onu avutmaya çalışıyorum. Vee, ödülümü 2 gündür alıyorum. 3. ayında gece tam 8 saat deliksiz uyku!!

Yine Tracy Hogg'un ve okuduğum diğer kitaplara göre 2-3 aylık bebek için bu ileri düzey bir uyuma süreci. Deniz, kilodan ve iyi beslenmeden yırtıyor.

Doğumdan bu yana emzirme saatlerini bir deftere yazıyorum. Bu kadar kayda kuyda ne gerek var diye gülenler için bir tiyo; rutinin nasıl oluştuğunu görebiliyorsunuz...

Büyüme deparı atığı 30 Ocak gününde örneğin, şöyle bir rutinimiz olmuş:
5:30 - 6:00 24'
9:20 - 9:50 20'
12:40 - 13:35 28'
17:10 - 17: 50 32'
20:50 - 21:25 30'
23:20 - 24:00 25'
5:50 - 6:20 26'

Ertesi gün de buna benzer bir rutin.. 30 dakikalık emme seansları... gece en son 24'te emzirmişim ve ...
8:35 - 9:00 20'
12:35 - 13:00 21'
15:20 - 15:50 25'
19:00 - 19:35 25'
22:35 - 22:50 17'
24:25 - 24:4 17'

Bu sabah 9:00 - 9:40 arası 24' ile REKOR!!!

Devamı

Yeni Doğanla Kaliteli Zaman Geçirmek?

Ne dedin, ne dedin???

Reklamlarda, filmlerde hep mutlu bir anne, gülümseyen pırıl pırıl bir bebek oluyor, birlikte mırıldaşıyorlar, oyun oynuyorlar, anne kitap okuyor, bebeği huzurla uykuya dalıyor, hayat kolay ve güzel... Deniz daha 1 aylık ama o safhaya geçemedik henüz. Bizde yaşanan daha çok kafası kesik deli tavuk sendromu...

Gün içinde Deniz uyurken ben de uyumaya çalışıyorum. Deniz uyanınca alt değiştirme-beslenme-gaz çıkarma döngüsüne başlıyoruz ve bu döngü 1,5 saat gibi sürüyor. Oyun oynayıp, şarkılarla masaj yapıp, kitap okyacak ne hal oluyor ne de zaman. Ya ben bir şeyi yanlış yapıyorum ya da bu kaliteli zamanlara daha çoook var....

Devamı

Koca 1 Ay Geçti

Deniz bugün 1. ayını doldurdu. Boyu 54 cm, kilosu 4300 gr.

Şimdiden kafasını kaldırabiliyor ve yüzüstü koyunca emekler gibi hareketler yapmaya çalışıyor. Zamanından evvel...

Biraz kilo alınca gıdısı çıktı, kolları, bacakları da yumrulaştı, bebeğe benzedi.

Devamı

İlk Yatak Keyfi

Bu sabah Deniz'i ilk kez kendi yatağımıza, aramıza aldık. Uyuması için değil, hep beraber mırmır yapmak için :)

Ben küçükken hatırlıyorum, hafta sonlarında annemle babamın arasına girmek en sevdiğim şeylerden biriydi. Bütün ilginin üzerimde olduğunu ve sonsuzca sevildiğimi bildiğim yerdi onların araları. Deniz'in de bu tatmin edici duyguyu tatmasını istiyorum.

Ben bebekken de çocukken de hiç annemlerin yanında uyumamışım, hep kendi odamda kendi yatağımda yatmışım. Deniz'i de böyle alıştırmak istiyorum. Şu anda yatağın yanındaki beşikte yatıyor. 3-4 aylık olunca kendi odasındaki yatağa alıştırmak niyetindeyim.

Hangi yatak?

Bebek odasını yaparken bu yatak konusu çok kafamı karıştırmıştı. Çok çeşitli araçlar var; karyola, beşik,  oyun parkı yatak... hangisinden alsak daha uzun ömürlü ve sağlıklı olur diye araştırma yaparken tanıdıklardan beşik ve mama sandalyesi-yatak geldi. Biz de 7-8 yaşına kadar kullanabileceği kendi yatağını aldık. Böylece evde bir anda -ayıptır söylemesi- 3 yatak oldu, her biri ayrı kullanıma uygun..

Deniz'in kendi odasına aldığımız yatak uzun ömürlü ve nihayetinde alınması gereken bir yatak.. Biz Belis'in Ümraniye'deki yerinden aldık, tarih verdiler, gelip kurdular. 4 çekmecesi var, nevresim vs koyduk. ayrıca sallanıyor.

Bir tanıdıktan ilk aylarda kullanılacak bir beşik geldi. Bu beşik yatak odasında yatağımın yanında duruyor ve doğumdan beri geceleri burada yatıyor Deniz. Hık dese duyuyorum, ayrıca sallandığı için geceleri kalkmadan da, ayağımla iterek sallayabiliyorum.

Yine tanıdıktan gelen bir mama sandalyesi var, bebek oturana kadar yatak olarak kullanılabiliyor. Onu da salona koyduk, gün içinde çeşitli seste ve ışıkta uyumaya alışşın diye. Şimdilik bu 3'lü gayet iyi idare ediyor.

Devamı

Evde İlk Günler

İlk kez bebek sahibi olan, evde düzeni seven, programlı, derli toplu biri olarak hayatımın en zorlu ve sıkıntılı günlerinin başladığını bilmiyordum. Bebek demek programsızlık demek.

O kendine bir düzen kuruyor muhakkak ama o sizinkine uymuyor. Evde bir anda çoğalan nüfus, mutfağın kalabalığı, yeni bir ev düzeni derken bir anda her şeyin içinde kaybolmuş ve kendi evinizde her şeyin kontrolünü yitirdiğinizi görüyorsunuz. Bence bebek bakımı kadar zor bir şey bunu kabul etmek.

İlk 10 gün annem yanımda kaldı. Gündüz için de bir bakıcı bulduk. Tüm bu desteğe rağmen bence hayatımın en zor günleriydi. Sezaryen yüzünden devam eden ağrılarımın yanı sıra değişen hormonların getirdiği depresyon, ağlama sesiyle gelen panik, hiç bir şeyi kontrol edememenin çaresizliği ve tabi ki acemilik, her şey üst üste geldi.

Hastanede hemşireler 30 saniyede alt değiştirirlerken 'ne kadar zor olabilir ki' dedim. Evde aynı işlemi bizim yapmamız dakikalarımızı aldı, üstelik kaç kez pipiyi hesaba katmadığımız için üzerimize işedi. Pipi konusunda en parlak fikir e-bebek'ten aldığımız ıslak mendille geldi: Pipiped: Yüzyılın buluşu :)

Deniz 17 günlükken parmaklarını emmeye başladı. Emzik konusunda kararsızdım ama parmaklarını emme alışkanlığı olacaksa emzik emsin bari diye düşündüm ve ertesi gün bir emzik alıp ağladığı zaman ağzına koydum. 1-2 çıkardı ama sonra cooork diye yapıştı ve sakinleşti. Ooohhh be! Yüzyılın 2. güzel buluşu! Akşamlarımız zor geçmeye başlamıştı, emzik biraz olsun hepimizi rahatlattı. Ama şimdi de emzik düşünce ağlıyor.

Devamı