Prenataloji Heyeti ve Doğum

Çarşamba günü sabahtan ailece Çapa'ya gittik. Kalabalık kuyruğu yararak, -torpilli olduğumdan- saat 9:30'da heyetin karşısına çıktım. Hemen ultrasona aldılar. Başlarında Atıl Hoca, 8-10 doktor 5-6 dakika boyunca ultrasonda karnıma baktılar, tıbbı terimlerle konuşup bana özetlediler. Bayağı uygulamalı bir ders oldu onlar için. Özet; anensefali, hemen alınması lazım, şansı sıfır. 

Raporlarımı aldım ve doktorum zaten Kadıköy Şifa Hastanesi'nde cuma sabahına bana yer almıştı. İşe gittim, hayat devam etti. 

Cuma sabahı çok erkenden içmem için bir ilaç yazmıştı, biraz kanama olabilir, korkma dedi. 9'da yine ailece Şifa'daydık. 4. katta minik, geçici bir oda tahsis etmişler. Bu birkaç saatlik bir presedür; ilaç etkisini gösterecek, biraz suni sancı verip vücudu kandıracaklar ve normal doğum yapacağım 12 haftalık fetüse. Akşama kalmaz eve gidersin, hafta sonu dinlen, sonra aynen devam...

O yüzden bir gecelik, bir terlik geldik. Ancak çıkışımız öyle kolay olmadı...

İlaç ve ardından bekleyiş sonra bir daha, sonra yeniden, sonra bir daha derken akşam oldu. Sonra derken sabah oldu, sonra 2. gün, 4. gün ve nihayet -rekor-. 6.günde doğum başladı. Topu topu yarım saatlik bir olay. bu 6 günün her anında ilaçlı değildim, ortada 2 gün dinlenme verdi doktorum. Sonra ara ara suni sancıyla gıdıkladı beni. Tabi ki her premature doğum günler sürecek değil, hatta ben çevremde ilk kez kendimde duydum böylesini, göz korkutacak kadar acılı da olmuyor. Hissi hoş değil ama kesinlikle. 

Bu süreci yine doktor olan halamın lafı özetledi: Ham meyveyi dalından koparmak zordur.